ฤา ... ฟ้าพิโรธ
๐ ฟ้าพิโรธ .. ขึ้งโกรธ โลกมนุษย์
มิยั้งหยุด แสดงมา น่ากลัวยิ่ง
เพราะมนุษย์ มิเชื่อฟ้า ยามสุขอิงน
โถมทุกสิ่ง ให้ได้ห่ม บ่มเพาะกาม
๐ ฟ้าพิโรธ .. ยังไม่ถึง ซึ่งขีดสุด
เหวยมนุษย์ ที่อวดดี มีแต่หยาม
ไม่เห็นดิน ไม่รู้ฟ้า พามุ่งกาม
คิดกระทำ แต่ตาม ใจของตน
๐ ฟ้าพิโรธ .. เพราะมนุษย์ ลบหลู่ฟ้า
ขอเพียงข้าฯ เสวยไว้ ในสุขล้น
ผู้ต่ำต้อย แหงนคอย วาสนาตน
ทำทุกอย่าง ให้พ้น หนต่ำทราม
๐ ฟ้าพิโรธ .. โกรธแล้ว เล่นงานบ้าง
กลับใช้อ้าง สร้างสิ่งชั่ว มั่วเหตุสาม
ทั้งกาย จิต วาจา ไซร้ ไร้ความงาม
อยู่ในคาม โลภ โกรธ หลง ดงโลกีย์
๐ ฟ้าพิโรธ .. ระลึกได้ กันไหมหนอ
อย่าเพียงรอ ขอให้ช่วย อวยสิ่งศรี
เพียรกระทำ กาย จิต และวจี
สร้างกรรมดี ด้วยเจริญ เมตตาธรรม
๐ ฟ้าพิโรธ .. อย่างไร เรื่องของฟ้า
เจริญเมตตา กันไว้ด้วย ช่วยอุปถัมภ์
เพื่อนร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมระกำ
ยามเพื่อนช้ำ ช่วยกันไว้ ให้คลายทุกข์ฯ
****************************************
เจริญในธรรมเจ้าค่ะ
หิ่งห้อยน้อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น